RETROMANIAK #77: Historia serii TEKKEN

TEKKEN, znany również jako King of Iron Fist (Turniej żelaznej pięści), jest jedną z tych serii bijatyk, które się bezgranicznie kocha; albo całkiem odwrotnie – nienawidzi z całego serca. Jej liczne wydania pojawiały się na konsolach domowych, jak również na automatach coin-up.

Na przestrzeni lat seria obfitowała w główne odsłony, różnej maści spin-offy, wersje na handheldy, na smartfony, gry free-to-play, karcianki oraz animacje i filmy. Postacie z Tekkena pojawiały się również w innych grach, np. Yoshimitsu gościł w Soul Blade, a Heihachi bił się w SoulCalibur II. Programiści z Namco mają na koncie również crossover dwóch różnych serii gier, o nazwie Street Fighter X Tekken.

Zapraszam na krótki przegląd serii, która na zawsze odmieniła oblicze zręcznościowych bijatyk. Jak to mówią – Get ready of the next battle!

 

 

TEKKEN

Pierwszą grę z serii wydano w 1994 roku. Ukazała się wówczas na automatach jako konkurencja dla Virtua Fightera, ale dopiero rok później trafiła pod dachy domowych graczy w formie wydania na PlayStation. Tekken wyróżniał się na tle innych bijatyk sterowaniem – przyciski przypisane były w taki sposób, aby odpowiadały każdej z kończyn z osobna. Jest jedyną częścią serii, w której bloki nie są wykonywane automatycznie. Z perspektywy czasu gra wydaje się archaiczna i toporna, animowane filmiki wyglądają dziś komicznie, ale świetnie obrazuje to ogromny postęp, jakiego dokonano na przestrzeni raptem kilku lat. W tym okresie tak właściwie dopiero powstawały pierwsze trójwymiarowe bijatyki, a co za tym idzie, programiści z Namco nie do końca wiedzieli, co z tym dodatkowym wymiarem zrobić. Postawili więc na areny walk – te są wzorowane na rzeczywiście istniejących miejscach.

 

 

TEKKEN 2

Kontynuacja turnieju żelaznej pięści ukazała się w 1995 roku na automatach, a rok później na PlayStation. Po ciepło przyjętej jedynce, apetyt graczy ponownie został rozbudzony. Pod względem rozgrywki usprawniono niemal każdy możliwy aspekt. Lista ciosów została znacząco poszerzona, pojawiły się nowe animacje dla chwytów „od tyłu” i „od boku”. Na dokładkę pojawiło się kilka nowych twarzy zawsze chętnych do bicia. Za sprawą automatycznego blokowania ciosów, walki zyskały na głębi, a losowe klepanie przycisków przestało być modne i skuteczne. W tej części po raz pierwszy mamy możliwość zagrania w nowe tryby rozgrywki: Survival Mode, Time Attack oraz Team Battle. W grze ukrytych jest kilka ciekawych niespodzianek, np. istnieje opcja walki zza pleców postaci czy tryb wielkich głów. Dostępny jest również inny ekran główny, który zacznie pojawiać się po ukończeniu gry podstawowymi postaciami. Jeśli przejdziemy grę pozostałymi, Kazuya otrzyma trzeci strój.

 

 

TEKKEN 3

Przez wielu uznawana za najlepszą część z całego cyklu i za jedną z najlepszych bijatyk w historii. Tekken 3 był rewolucją w swoim czasie. Zmniejszono wysokość skoku postaci, skrócono czas podnoszenia się, dodano możliwość poruszania się na boki. Dzięki temu walki stały się znacznie dynamiczniejsze. Niestety zredukowano również ogólny poziom trudności, przez co gra może i stała się bardziej przystępna dla nowicjuszy, ale nie stanowiła też wyzwania dla zaprawionych w boju graczy.

Namco zdecydowało się na dosyć ryzykowny zabieg – wymienili oni sporą część postaci z dwójki na zupełnie nowe osobowości. W trzeciej części nie pojawili się m.in. Ganryu, Jun Kazama, Wang Jinrei, Lee Chaolan, Bruce Irvin czy Kunimitsu, a kilka z postaci zostało zamienionych na ich dzieci, uczniów itp. Programiści oddali w ręce graczy postać Mokujina – drewnianego wojownika naśladującego ciosy innych. To ciekawy sposób wprowadzenia losowego wyboru postaci, gdyż zmusza gracza do domyślenia się, kim steruje w trakcie trwania danej walki.

Po ukończeniu gry wszystkimi podstawowymi postaciami odblokowujemy Theatre Mode oraz Tekken Ball Mode. W tym pierwszym możemy obejrzeć wszystkie zawarte w grze filmiki oraz posłuchać ścieżki dźwiękowej. Co ciekawe, możemy oglądać również filmiki z poprzednich części – wystarczy włożyć płytę z pierwszym lub drugim Tekkenem. W trzeciej grze pojawił się także nowy tryb: Tekken Force.

 

 

TEKKEN TAG TOURNAMENT

Przejście na nową generację było bardzo skromne i cokolwiek ”płynne”. Ponieważ nowy Tekken miał być tytułem startowym dla PlayStation 2, Namco postanowiło zrobić rynkowego pewniaka. Do świetnie przyjętej „trójki” dołączyli obsadę z „dwójki”, podciągnęli grafikę oraz dodali opcję walk w parach. Lecz fabularnie nie można było pogodzić wszystkiego w zgrabną całość, a i sam produkt nie był na tyle innowacyjny, żeby stać się pełnoprawną, numerowaną częścią. Nie oznacza to, że Tekken Tag Tournament jest w jakimś sensie wybrakowany. Jest grą z bardzo solidną rozgrywką i wysokiej wówczas jakości oprawą graficzną. Wprowadzona mechanika wymiany postaci w czasie walki działa bardzo sprawnie, wiele postaci ma specjalnie przygotowane do tego ciosy i animacje. Wszystkie filmiki kończące zostały wygenerowane na silniku gry. Niezmiernie cieszy ponownie podniesiony ogólny poziom trudności. Programiści dodali też Tekken Bowl – opcję gry w kręgle.

 

 

TEKKEN 4

Czwarta część turnieju żelaznej pięści jest najbardziej kontrowersyjną, ze względu na wprowadzone w niej zmiany. Największą z nich było ograniczenie rozgrywki do zamkniętych aren. W poprzednich częściach walki odbywały się na otwartej przestrzeni, a tutaj mamy ściany oraz przeszkody, na które można (i trzeba) wepchnąć przeciwnika, żeby przyłożyć mu aż miło. Programiści zmienili też mechanikę poruszania się postaci – ograniczono możliwość wykonywania skoków na rzecz przesuwania się po arenie w trzech wymiarach, dodano też kombinację powodującą szybką zamianę miejsc z przeciwnikiem. Wśród trybów pojawił się Story Mode, który na stałe stał się głównym trybem rozgrywki, sprowadzając Arcade Mode na dalszy plan. Ku zaskoczeniu wielu graczy, programiści Namco kompletnie zmienili styl walki Jina Kazamy. To dosyć niespotykany zabieg, biorąc pod uwagę popularność tej postaci w poprzedniej (tj. trzeciej) części.

 

 

TEKKEN 5

Piąta część naprawiła wiele błędów poprzedniczki i powszechnie uważana jest za godnego następcę „trójki”. Jest to pierwsza odsłona tego cyklu, która wydana została na trzy różne konsole SONY! Na PS2 pojawiła się z trybem Arcade History, gdzie można było zagrać w automatowe wersje Tekkena, Tekkena 2 i Tekkena 3. Na PS3 i PSP wydano ją w postaci Tekken 5: Dark Resurrection, dodając trzy grywalne postacie. Graczy ucieszył powrót wielu osobistości, nieobecnych od drugiej części cyklu. Pojawiło się też kilka nowych, w tym Raven, którego wiele osób błyskawicznie skojarzyło z Wesleyem Snipesem. Warto zauważyć, że to pierwsza odsłona serii, w której nie wszystkie postacie są grywalne – na PS2 nie pogramy Jinpachim. Interesującym rozwiązaniem okazało się oddanie w ręce graczy opcji personalizacji bohatera. Od teraz można było wprowadzać subtelne zmiany w wyglądzie, zmieniać kolory strojów, dodawać do nich różne akcesoria i elementy ubioru.

 

 

TEKKEN 6

Tekken 6 to pierwsza część serii, która została wydana również na konsolę Microsoftu – trafiła na Xboksa 360. W grze wprowadzono nowe mechaniki: od teraz postać „na wykończeniu”, podczas atakowania, będzie zadawać większe obrażenia. W szóstym turnieju żelaznej pięści pojawiły się areny z przejściami, np. po wykonaniu odpowiedniego ataku może zapaść się pod nami podłoga, przenosząc rozgrywkę w inne miejsce. Gra była wielokrotnie krytykowana z powodu postaci Azazela, z którym walczymy w finałowej rundzie – o ile pradziadek Jinpachi z piątki był czasami irytujący, za to Azazel dla wielu niewprawionych graczy był zwyczajnie za trudny do pokonania, skutecznie zniechęcając do ukończenia gry wszystkimi postaciami. W Tekkenie 6 skrócono Story Mode z dziesięciu do pięciu walk.

 

 

TEKKEN TAG TOURNAMENT 2

W 2012 roku ukazała się bezpośrednia kontynuacja Tekken Tag Tournament. Gra zawierała prawie całą dotychczasową obsadę grywalnych postaci – z przyczyn licencyjnych zabrakło w niej tylko Gona z „trójki”, o którego gracze dotkliwie się upominali. Jest pierwszą grą – nie licząc Tekken Advance na Game Boya Advance – która została wydana na konsolę Nintendo, czyli w tym przypadku Wii U. Co ciekawe, wersja ta zawiera różne smaczki, których próżno szukać w wersjach na PS3 i Xboksie 360, takich jak strój Mario dla Heihachiego, Ganryu w skorupie Bowsera czy Mushroom Battle Mode, w którym, w czasie walki, wyskakują różne power-upy inspirowane serią Super Mario Bros. Tekken Tag Tournament 2 jest pierwszą grą, do której zostały dołączone dodatkowe postacie, w formie DLC – na dodatek: bezpłatnym!

 

 

TEKKEN 7

Najnowsza odsłona serii ukazała się w 2015 roku. Wydana została na PS4, Xboksa One, a także na komputery osobiste. Jak większość obecnie wydawanych bijatyk, gra zawiera szereg dodatkowych postaci, dostępnych po wykupieniu DLC lub przepustek sezonowych. Co ciekawe, sporo tutaj osobowości spoza uniwersum Tekkena. Noctis, Geese Howard czy chociażby Akuma to bohaterowie nienależący do świata Turnieju żelaznej pięści. W chwili pisania tego tekstu, dostępne są cztery przepustki sezonowe, dające dostęp do łącznie piętnastu postaci. Wśród nich jest nawet postać z Polski – Lidia Sobieska, inspirowana wiadomo kim.

Fabularnie Tekken 7 opowiada historię rodziny Mishima. W kilku rozdziałach poznajemy kulisy walki między Heihachim a Kazuyą, w tym jej widowiskowe zakończenie. Przedstawiona historia pozostawia jednak wiele niedomówień, ale ostatecznie jest najbardziej kompleksową próbą pokazania wydarzeń w całej serii. Niestety nie można tego powiedzieć o rozdziałach poświęconych innym postaciom – ich historie ograniczają się do wyłącznie jednej walki i bardziej przypominają niepotrzebny zapychacz. Ale fanów ucieszą liczne nawiązania do poprzednich części. W grze dostępne są do obejrzenia wszystkie filmiki wcześniejszych gier, istnieje też możliwość zmiany ścieżki dźwiękowej na dowolną z całej serii.

Przy okazji, jeśli jesteście ciekawi innych historii o bijatykach, to koniecznie przeczytajcie również nasz artykuł o serii Mortal Kombat! Zachęcam was do obserwowania naszej strony na Facebooku oraz grupy zrzeszającej fanów. Jesteśmy również na TikToku!

Inne gierki chodzą wam po głowie? Zapoznajcie się z naszymi pozostałymi recenzjami!