RETROMANIAK#5: HISTORIA SERII FIFA (CZ.2/4)

Bardzo cieszy mnie pozytywny odbiór mojej poprzedniej publikacji o historii najpopularniejszej symulacji gry w piłkę nożną, wiec zapraszam na drugą część przygody na najbardziej popularnych wirtualnych boiskach, przed wami lata 2001-2010, zapraszam.

FIFA 2001

W zgodzie z postępem technicznym (premiera PlayStation 2), jak też ze zmieniającymi się czasami w grafice komputerowej, seria FIFA postanowiła zacząć milenium od dużego uderzenia. Widząc, że silnik 3D, na którym opierały się gry z serii od 97 roku postarzał się w wielkim stopniu, Electronic Arts postawiło na wielkie zmiany i rozwiązania, które wtedy były rewolucyjne.

Wszystko, bezwzględnie wszystko w grze było licencjonowane. To tutaj po raz pierwszy w historii pojawiają się loga drużyn i reprezentacji narodowych, jak też ich oficjalne koszulki. Już nie było mowy o rozmazanych koszulkach w kolorach barw drużyn autentycznych, tutaj zrobiono stanowczy krok naprzód. Nowy silnik sprawił też, że piłkarze przestawali wyglądać jak bracia bliźniacy. Tutaj już projektanci starali się oddać w 3D prawdziwe modele twarzy zawodników, jak też lepiej odwzorować zachowania obrońców i bramkarzy. Jedna z bardziej udanych i innowacyjnych części gry. W samej grze pojawiła się też liga koreańska, norweska, austriacka, duńska, zniknęła portugalska, oraz usunięto drużyny z tak zwanej reszty świata, przez co jedynie reprezentacja Polski była naszym akcentem w grze, jak też próbowano wcielić do gry drużyny z lig niższych. W najmocniejszych ligach świata tj. angielskiej, hiszpańskiej, niemieckiej, francuskiej i włoskiej pojawiły się drużyny z poziomu drugiego szczebla rozgrywkowego, które były wybrane przez twórców, jako najmocniejsze w tych drugich ligach. Rozwiązanie bardzo niekonwencjonalne, niemniej, dobra robota panowie z EA!

FIFA 2002

Rok 2002 to rok mundialu w Korei i Japonii oraz szału z tym związanego w Polsce. Awans po 16 latach na najważniejsze piłkarskie wydarzenie na świecie sprawił, że piłka nożna bardzo dobrze sprzedawała się u nas, co wykorzystali marketingowcy EA, wrzucając na sprzedawane w kraju nadwiślańskim wizerunek Tomasza Frankowskiego – w ówczesnym czasie bardzo popularnego napastnika Wisły Kraków, który jednak powołania na mistrzostwa nie dostał. W każdym razie gra starała się wrócić do swoich korzeni tj. FIFY 94 i FIFY 98 implementując wielką liczbę reprezentacji narodowych. Były tak egzotyczne ekipy, jak Bangladesz, Uzbekistan, Palestyna… sama oprawa graficzna nie zmieniła się od poprzedniczki, ale zaimplementowano więcej realistycznych zagrań, poprawiając znacznie system podań i dośrodkowań. Sama gra przeprosiła się też z drużynami z Portugalii dodając je do zakładki Reszta Świata, która wróciła po rocznej przerwie, co zaowocowało obecnością wspomnianej Wisły Kraków. Sama gra zrezygnowała też z holenderskiej Eredivisie, zostawiając jedynie Ajax Amsterdam i Feyenoord Rotterdam. W zamian pojawiła się liga szwajcarska. W grze mogliśmy zagrać też eliminacje do turnieju FIFA WORLD CUP 2002.

FIFA 2003

Bardzo szybka, jak na warunki EA zmiana silnika graficznego, która zaowocowała jeszcze lepszą grafiką, zarówno jeśli chodzi o piłkarzy, jak i też o same stadiony i publikę. Grę unowocześniono, zatrudniono masę specjalistów od wyliczenia jak najlepszej fizyki piłki w trakcie gry, prócz tego o wiele bardziej poprawiono umiejętności piłkarzy. Do tej pory, praktycznie każdy miał podobne zdolności na boisku i jedynie po nazwisku, jak też przynależności do drużyny można było wywnioskować, że ten piłkarz to właśnie ten. Tutaj gra już postawiła na indywidualne atrybuty typu szybkość, siła strzału, drybling itp. To całkowicie zmieniło model gry, który w podobnej wersji występuje po dziś dzień.

Oprócz tego wprowadzono wiele smaczków znanych z oglądania meczów w telewizji: komputerowy przeciwnik, widząc, że przegrywa mecz jedną bramką, był w stanie zaryzykować, rzucić wszystko na jedną kartę i rozpaczliwie dążyć do zdobycia wyrównującej bramki. To tutaj zaczęła się era połamanych padów, przez rzuty wściekłości spowodowane utraceniem bramki w ostatnich minutach. Tutaj też gra zdecydowała na skończenie swojego w związku z ligą grecką i izraelską, wrzucając drużyny tam grające do reszty świata, w której znaleźli się także przedstawiciele niższych lig najmocniejszych systemów rozgrywkowych świata, jak też Wisła Kraków. Co do samych nowinek, to tutaj w przerwie meczu, jak też na jego końcu mogliśmy obejrzeć najciekawsze akcje z poszczególnych minut rozgrywki, jak też zagrać w Champions Mode, czyli swoją drużyną ścieraliśmy się z najlepiej ocenianymi teamami, między innymi AC Milan, Juventus, Manchester United itp.

FIFA 2004

Kolejny rok i kolejne zmiany, mające na celu poprawienie realności rozgrywki. Od tej FIFY zaczął się tak naprawdę tryb managerski, po dziś dzień kochany przez graczy na całym świecie. Dostawaliśmy klub, z misją poprowadzenia go na pięć lat, możliwości było od groma – transfery, rozgrywki ligowe, europejskie, puchary krajowe… kto raz w to wszedł, już tego nie opuścił. Tutaj też piłkarze we wspomnianym trybie zaczęli poprawiać swoje parametry, które uwarunkowane były jakością grania (ten system istnieje w grze FIFA po dziś dzień), jak też jeszcze bardziej urealniono samych piłkarzy. Przyjęcia piłki na różne części ciała, rwące się i brudzące od gry stroje, nowe animacje piłkarzy… to wszystko sprawiło, że gracze wtedy raczyli nazywać właśnie tę część wyjęta jak z ekranu telewizora. Ponadto tutaj umieszczono też w końcu pełnoprawnie drużyny z niższych lig. Mieliśmy wiec cztery ligi z Anglii, dwie z Niemiec, Francji, Hiszpanii i Włoch i jako manager, mogliśmy awansować, jak też spadać do niższych poziomów rozgrywkowych. Całkowita nowość, która przyniosła grze wielu fanów.

Oprócz tego, po raz pierwszy od 1995 roku pojawiły się drużyny z Meksyku, pożegnano z drużynami z Izraela i dodano największą jak do tamtej pory liczbę drużyn z Polski, tj. trzy klubowe i Reprezentacja. Oprócz drużyny z grodu Kraka, która od lat była jedynym głosem polskiej ekstraklasy, do grona grywalnych drużyn dołączyła Legia i Polonia z Warszawy.

FIFA 2005

Ta gra zderzyła się z dosyć dużym krachem. Powoli, w skali popularności seria Pro Evolution Soccer studia Konami zaczęła przeganiać popularnością FIFA. W Electronic Arts po raz pierwszy poczuli powiew konkurencji, co owocowało różnym skutkiem. W tej grze dostaliśmy kilka zmian graficznych, nie tak dużych jednak, jak w poprzedniczkach. Seria zaczęła niebezpiecznie zwalniać. Jedyną większą modyfikacją była możliwość tworzenia własnych piłkarzy. Było to dosyć pożyteczne, gdyż w momencie, w którym do ligi, którą graliśmy, przychodził piłkarz np. z Rosji, mogliśmy w ten sposób zrobić go jako grywalną postać. Do samej gry wróciła też liga meksykańska.

FIFA 2006

W 2006 roku całe Electronic Art padło na kolana przed wspomnianym Konami, który przygotował najlepszą i najbardziej kultową cześć swojej serii, tj. Pro Evolution Soccer 6, o której zapewne wspomnę w moim kąciku. Niemniej, studio nie zamierzało się poddać i wprowadziło szereg zmian, które ucieszyło graczy z Polski. Po pierwsze, pojawił się legendarny i niepowtarzalny duet komentatorów, czyli Dariusz Szpakowski i Włodzimierz Szaranowicz. Tak, to właśnie tutaj zaczęły się rodzić kultowe teksty: „jak to mówią młodzi ludzie „masakracja” „tej nogi używa tylko do wchodzenia do tramwaju”, „strzelił Panu Bogu w okno” itp. Ten bardzo sympatyczny i zdystansowany oraz pełen emocji duet już na zawsze wbił się w pamięć graczy. Oprócz tego, po raz pierwszy w historii pojawiła się liga Polska, co przekonało bardzo dużo fanów z Polski do zaufania EA. Rywal z Japonii, widząc taki obrót spraw, sam zaproponował swoje spolszczenie do PES 6, które zostało jednak wielkim pośmiewiskiem i po dziś dzień Japończycy nie zdecydowali się na ponowne zaufanie naszym komentatorom sportowym.

Niemniej, sama gra miała wielki rozmach – zaimplementowano jej pory roku, jak tez warunki atmosferyczne, które wpływały na jakość i grywalność. Przecież o wiele trudniej jest strzelić bramkę w padającym śniegu i deszczu niż na słońcu. W samej rozgrywce poprawiono też znowu indywidualne cechy piłkarzy – pojawiły się charakterystyczne dla nich zwody, dryblingi, cieszynki. Chociaż przegrała z PES, była bardzo dobrą grą.

FIFA 2007

W tej części postarano się zmienić nie tyle ile grafikę, co dodano dodatkowe opcje w rozgrywce, oraz zaimplementowano niespotykaną do tej pory liczbę grywalnych drużyn. Do największych innowacji produkcji na pewno przyczyniła się poprawa modelu strzelania bramek, przez co stały się one bardziej widowiskowe, a gra nabrała większego tempa. Plus tego, w trybie managerskim dodano wiele opcji – skauting, dzięki czemu poprzez sprowadzanie anonimowych, młodych piłkarzy mogliśmy budować potęgę naszego klubu.

Oprócz tego pojawiły się też konferencje prasowe, które wpływały na ocenę naszej pracy przez władze klubu, jak też na morale drużyny oraz nasz wizerunek. W grze pojawiła się także presja, w poprzednim trybie managerskim mogliśmy spadać z ligi bez żadnych konsekwencji, tutaj groziło nam zwolnienie. Oprócz tego po raz pierwszy w grze pojawiły się drużyny z Afryki, a konkretnie dwie z ligi RPA – Orlando Pirates i Kaiser Chiefs. Dodano również ligę turecką.

FIFA 2008

Stanowczo moja ulubiona cześć cyklu. Była kwintesencją tego, co znaliśmy od 2003 roku. Tutaj możliwości tego silnika zostały wyczerpane, wniesione na zupełnie nowy poziom i była to ostatnia gra w tej szacie graficznej. Bardzo inteligentne i proste sterowanie oraz sama oprawa wizualna, jakość rozgrywki, sprawiły, że znowu seria FIFA zaczęła się na nowo liczyć. Tutaj też, po raz pierwszy mogliśmy kierować jednym zawodnikiem w rozgrywce, a nie całą drużyną. Grałem w nią bardzo długo i po dziś dzień wracam z wielkim sentymentem. Może nie zmieniła nic wielkiego, ale idealnie podsumowała lata 2003-2008. Dopiero po niej przyszły duże zmiany. Co do samej rozgrywki, to dodano do niej ligę czeską, irlandzką, australijską, jak też do reszty świata dodano polskie drużyny z niższych lig – Polonię Warszawa, Wisłę Płock i Pogoń Szczecin.

FIFA 2009

Po wyczerpaniu konwencji silnika graficznego postanowiono stanowczo odświeżyć obszar graficzny rozgrywki, starając się postawić na fotorealizm, przy czym… gra była strasznym średniakiem. Niby cały czas widoczne były wpływy poprzedniczek, ale gra sama w sobie miała dosyć ciemną, brudną i zamgloną grafikę. Stanowczo najgorsza z cyklu. Sam model rozgrywki nie zmienił się w ogóle i tutaj powoli wkraczamy w erę mniej udanych produktów z licencją światowej federacji piłkarskiej. Niby ta zmiana była potrzebna – pojawiły się nowe konsole, grafika chciała przypominać coraz bardziej świat rzeczywisty i w dużych bólach stawało się tak, niemniej jednak gra jest dosyć średnia. Nawet fanom retro nie do końca polecam tę grę. Fajny był jedynie mod Be A Pro, który sprawiał, że mogliśmy wybrać, albo stworzyć piłkarza, którego mogliśmy kierować przez 4 sezony, stanowiło, to rozwinięcie trybu obecnego w FIFA 08, niemniej, po dziś dzień trwa stały rozwój kariery zawodnika.

FIFA 2010

Kolejna przeciętna gra. FIFA znowu powtórzyła swój sukces z roku 2006 i przegrała z Konami tytuł najlepszej gry piłkarskiej. Pomimo iż Japończycy nie mieli licencji do wszystkich drużyn, to niszczyli grę od EA jak Lennox Lewis Andrzeja Gołotę. Pomimo miłego trybu Droga do Mistrzostw Świata, gdzie mogliśmy wybrać piłkarza i rozgrywać mecze reprezentacji z perspektywy zawodnika, to gra zawiodła i obnażyła wszystkie bolączki poprzedniczki. Na niewielki plus zasługuje poprawienie gry bramkarskiej i dodanie ligi rosyjskiej, ale na pewno, nie była to gra, na którą czekali wszyscy. Na okładce w polskiej wersji wystąpił też Robert Lewandowski – ówcześnie wschodząca gwiazda piłki i zawodnik poznańskiego Lecha, jednak i to nie przekonało graczy z Polski, którzy sięgali po o wiele lepsze Pro Evolution Soccer.

I to tyle na dzisiaj! Zapraszam was do dyskusji na temat gier FIFA, udostępnianie tego tekstu, like’owanie, komentowanie i do zobaczenia w części 3, w której zajmiemy się grami z okresu 2011-2017. Zapraszam też do przeczytania poprzedniego tekstu. Do zobaczenia!

Historia serii FIFA:

Część 1 – lata 1994 – 2000

Część 2 – lata 2001 – 2010

Część 3 – lata 2011 – 2017

Część 4 – inne gry z serii